"Als je moet uitleggen dat je een Hartmens
bent, dan ben je het niet." Vrij naar Margaret
Thatcher
Het onderscheid tussen Hoofdmensen en Hartmensen
is (hier) gemaakt. Het is vooral gepresenteerd als een kwalitatief
onderscheid: de Hartmens is de evolutionaire mens, de Hoofdmens is
het omgekeerde. Het is een poging om het perceptuele waarover
mensen als Eckhart Tolle en Wayne Dyer spreken te
conceptualiseren.
Als Hoofdmens kun je het maximale uit je hersenen
halen, vooral uit het bovenbrein. Het zeer geavanceerde
denkvermogen stelt je in staat uiterst rationeel en intelligent van
alles en nog wat te bedenken en te creëren. Als geen ander ben
je in staat het verleden, en alle lessen daarin, te vertalen naar
de toekomst waar bruikbaarheid, effectiviteit en efficiency
centraal staan: innovatie. Vanuit kennis en inzichten en een gezond
ego kun je steeds meer beheersen en door je succes daarmee kun je
steeds meer aanzien verwerven.
Wat een Hartmens kan is vanuit je hart, vanuit je
geest leven en alles bezien met een spirituele attitude en vanuit
je intuïtie beschikken over echte wijsheid, en de
verbeeldingskracht die daarbij hoort. Wat alleen Hartmensen kunnen
is échte menselijkheid ervaren, beleven en zich vanuit
inlevingsvermogen (empathie) inzetten voor medemensen, naar de
geest, principes en hoogste natuurwetten die de mens zichzelf laat
overstijgen. De metafysische aspecten van het leven (de waarheid
onder de oppervlakte) doorzien alleen Hartmensen. Het nu ervaren
als eeuwigheid, het ervaren van onvoorwaardelijke liefde, het zijn
de dingen van het Hart.
De paradox is en blijft dat niet het antwoord op
de vraag 'wat kies jij?' bepaalt of je een Hoofdmens zult zijn en
blijven of een Hartmens wilt, en steeds meer zult, worden. Nee, de
formulering van de keuze en daarmee het niveau waarop je dat doet
houdt het antwoord in zich. Veel mensen zullen zich afvragen wat
dat 'zweverige' Hartmens-gedoe nou materieel oplevert. En
voilá: de Hoofdmens onthult.